رأی وحدت رویه شماره 33
1402/10/06
12 بازدید
تاریخ تصویب: 1364/12/12
موضوع: غیر قابل فرجام بودن احکام صادره از دادگاه ها در مورد آراء کمیسیون موضوع ماده 12 قانون اراضی شهری
جمله ذیل ماده ۱۲ قانون اراضی شهری مصوب ۱۳۶۰٫۱۲٫۲۷ مبنی بر قطعیت حکم دادگاه با توجه به رویه قانونگذاری قوه مقننه در جهت اعمال موازین اسلامی مشعر بر این معنی است که آراء دادگاههای عمومی حقوقی موضوع ماده ۱۲ قانون اراضی شهری قابل رسیدگی فرجامی به نحو مذکور در قانون آیین دادرسی مدنی نمی باشد فلذا رأی شعبه ۲۱ دیوان عالی کشور که بر این اساس صادر گردیده صحیح تشخیص می شود.
این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور

مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
رأی وحدت رویه شماره 1385
تاریخ تصویب: 1346/04/27 موضوع: صلاحیت دادگاه بخش طبق ماده 17...
رأی وحدت رویه شماره 3697
تاریخ تصویب: 1337/07/06 موضوع: تقاضای شاکی فرجام محسوب می شود...
رأی وحدت رویه شماره 3700
تاریخ تصویب: 1337/07/06 موضوع: ثبوت کذب گواهی گواهان همانطور که...
رأی وحدت رویه شماره 3701
تاریخ تصویب: 1337/07/06 موضوع: لزوم داشتن پروانه در راندن تراکتور...
رأی وحدت رویه شماره 2912
تاریخ تصویب: 1337/10/02 موضوع: صدور قرار اسقاط دعوی مستنبط از...
رأی وحدت رویه شماره 1136
تاریخ تصویب: 1336/03/04 موضوع: تخفیف مجازات در مورد ماده 165...