مباح

( فقه- مدنی )چیزی که ترک وفعلش جائز است. در فقه آنرا در مقابل واجب – حرام- مستحب- مکروه قرار میدهند و در حقوق مدنی آنرا در مقابل امر ونهی ( قوانین الزامی )قرار داده اند زیرا در حقوق مدنی مستحب ومکروه وجود ندارد و این دو نوع در حقیقت ملحق بمباحات هستند. (ماده 92 ق – م ).
مجموع واجبات و محرمات را الزامات قانونی یا تکلیف قانونی می گویند میزان مباحات وتعداد آنها به تنهائی بمراتب بیشتر از الزامات قانونی و مستحبات و مکروهات است و از همین مقایسه اصالة الاباحه( اصل اباحه) کشف شده است زیرا الزامات قانونی ومستحبات و مکروهات وارد برمباحات هستند ومادام که دلیلی بر وجوب یا حرمت یا استحباب یاکراهت نباشد اباحه حاکم است. اصل اباحه از اصطلاحات فقهی است