اتلاف

( مدنی- فقه) از بین بردن مال دیگری کلا یا بعضأ بطوریکه فعل منشاء اتلاف، بوسیله خود فاعل، بهدف هدایت شده باشد( ما نندتحریک سگ درنده بدریدن لباس عابرین) یا فعل مزبور مستقیمأ ( بوسیله آلت یا بدون آلت) بهدف وارد شده باشد مانند شکستن پنجره دیگری با سنگ یا با دست. عمدوعدم عمدو قصد وعدم قصد نسبت بمسئولیت مدنی تلف کننده فرقی ایجاد نمیکند( ماده 328 ق- م) زائل کردن صفت کمالی از مال، نمونه ای است از اتلاف بمعنی اعم ولی اتلاف بمعنی اخص شامل آن نیست وآنرا نقص می گویند( ماده 389 قا نون مدنی) (حقوق جز ا) اتلاف درحقوق جزامختص اشیاء منقول است( ماده 257- 241قا نون کیفر عمومی).